Afgelopen week werd een man doodgebeten door twee American bully XL-honden, en het debat over maatregelen tegen zogenoemde hoogrisicohonden laaide direct weer op. Experts willen dat er vaart wordt gemaakt met de maatregelen en sommigen pleiten voor een fok- of houdverbod. Ramona en Rianne hebben zo’n ‘gevaarlijke’ hond in huis en begrijpen er niets van. “Ik zou mijn hand voor haar in het vuur steken.”

‘Een echte familiehond’. Zo omschrijven zowel Ramona (41) uit Den Haag als Rianne (40) uit Friesland hun American bully. Vol frustratie zagen de hondeneigenaren afgelopen week de nieuwsberichten over het type hond dat hen zo lief is. “Ik vind het vervelend dat mijn hond wordt afgestraft voor wat in Rotterdam is gebeurd“, zegt Ramona.

Want Luna, zoals de hond van Ramona heet, is ‘een typische buurthond en een kindervriend’. De hond is 1 jaar en een kleine variant van het ras American bully (pocket). “Het is een lieve hond met een heel eigenwijs karakter. Ik noem haar weleens trutje, omdat ze eigenlijk te lief is voor haar stoere uiterlijk.”

Ook de eveneens 1-jarige Johnny is ‘heel rustig’, zegt Rianne over haar huisdier. “Het is een American bully XL die gewoon lekker de hele dag in de woonkamer of tuin ligt. Als hij zijn eten krijgt en wordt uitgelaten hoor je hem eigenlijk niet.”

Daarom doet het pijn dat juist hún type hond nu zo negatief in het nieuws komt. Ramona en Rianne kozen namelijk heel bewust voor een American bully, omdat ze volgens hen óók bekendstaan om hun lieve karakter.

“Voor Johnny had ik ook een bully, die helaas is overleden”, legt Rianne uit. “Als je hem bij een goede fokker haalt, hem goed opvoedt, aandacht geeft en de juiste voeding, dan heb je gewoon echt een heel fijne hond voor een gezin.”

Dat was voor Rianne belangrijk omdat ze vier jonge kinderen heeft. “Het is druk bij ons thuis, dus het is heel fijn als je een hond hebt die zijn eigen ding kan doen.”

“Wij zochten een hond die veel liefde kon geven”, verklaart Ramona haar keuze. “We hebben ons heel goed ingelezen voor de aanschaf en kwamen bij de American bully pocket uit.”

Ondanks de positieve ervaringen van hondeneigenaren, kunnen de honden volgens experts gevaarlijk zijn. American bully’s vallen onder de zogenoemde hoogrisicohonden. Dat zijn honden die vaak groter en sterker zijn en een brede bek, grote kop en veel bijtkracht hebben. Áls er dan een bijtincident plaatsvindt, zijn daardoor de gevolgen heel groot, zoals bijvoorbeeld in Rotterdam.

Plastisch chirurgen hielden twee jaar lang het aantal ernstige bijtincidenten bij. Zeker honderd keer kwam een persoon in het ziekenhuis terecht. Honden van de rassen pittbull, stafford, rottweiler en herder waren verantwoordelijk voor de meeste bijtincidenten. Een American bully is een subtype van een pittbull.

“Natuurlijk is bij grotere, sterkere honden het gevolg van een beet groter”, reageert Ramona. Maar volgens de vrouwen zit veel van het gedrag van een hond hem in de opvoeding door de baasjes. “Elke hond kan bijten, het maak niet uit welk ras. Het is vooral belangrijk dat een hond goed wordt getraind door de baas.” 

“Johnny wordt inderdaad groot en sterk. En hij is enthousiast als hij een ander hondje ziet”, geeft ook Rianne toe. “Daarom volg ik cursussen en trainingen. Niet omdat ik denk dat mijn hond vals is, maar omdat ik wil dat ik mijn hond onder controle kan houden. Daar gaat het om: je moet de leiding over zo’n hond houden, en hem een duidelijke structuur geven.”

Johnny ‘hoor je niet’ zolang hij eten krijgt en naar buiten kan, vertelt Rianne.

Dat het mis kan gaan, weet Ramona maar al te goed. Ze vertelt dat ze op haar vijfde in haar gezicht werd gebeten door een rottweiler bij een buurman. “Ik had meer dan honderd hechtingen nodig. Lang was ik zelf bang voor grote honden. En een rottweiler, daar loop ik nog steeds omheen. Kinderen laat ik ook nooit met hun gezicht in de buurt van Luna komen.” Toch wilde ze uiteindelijk zelf een hond. “Ik ben opgegroeid met honden, het was zo leeg in huis.”

Ramona deed niet meer dan een puppycursus, maar voedde haar Luna zelf op met ‘strenge regels’, zegt ze. “Ik houd haar altijd aan de lijn. Ze moet zitten als er kinderen in de buurt zijn en ze mag niet op ouderen springen. Ook heeft ze een aparte kamer in ons appartement. Daarmee heb ik nu een goedsul in huis. Ik vertrouw mijn hond met alle leeftijden. Ik steek mijn hand voor haar in het vuur.”

Een verplichte cursus, zoals het kabinet wil voor hondeneigenaren, ziet Ramona niet zitten. “Ook dat kost weer geld, en er is een enorm groot aanbod. Niet iedereen kan dat betalen. De aanschaf van een bully zelf is al duur. Bovendien kun je veel zelf doen.”

Strenge controle op waar honden vandaan komen, vindt Rianne wel goed. Ze vertelt ook precies te weten hoe de stamboom van Johnny eruit ziet. “Wij hebben nog steeds veel contact met de fokker en ik heb ook de moeder en vader van Johnny leren kennen voordat wij hem kochten.”

Hoewel Ramona en Rianne zeggen lieve honden te hebben en hun best te doen de dieren goed op te voeden, krijgen zij weleens te maken met vooroordelen. “Soms zie je dat mensen met kleinere hondjes niet langs je durven lopen”, zegt Rianne.

Ramona: “Ja, sommige mensen gaan er al vanuit dat Luna gevaarlijk is. Natuurlijk loopt er weleens iemand met een boog om je heen. Dat is vervelend, maar ik bewijs altijd het tegendeel en laat zien dat Luna gewoon plat gaat liggen.”

Rianne benadrukt dat mensen niet moeten vergeten dat het vooral ‘heel triest’ is wat er in Rotterdam is gebeurd. “We kunnen er niet over oordelen, want we kennen de situatie daar niet. Het is gewoon heel jammer dat dit toevallig twee bully XL’s waren.”

Ook Ramona’s mening over de American bully’s blijft onveranderd. “Als Luna twee is, nemen we er een American bully bij. Ik ben verliefd op dit ras.”