Pleegmoeder Marian Eisden is niet boos op de politie, die haar Jerryson (15) in Capelle aan den IJssel doodschoot. Wel boos is ze op de biologische moeder van de jongen uit Gouda. Die deed kort na de dodelijke schietpartij aangifte van doodslag en liet via haar advocaat van zich horen op tv. “Ik vind het dom en stom”, zegt Eisden.

De pleegmoeder van Jerryson doet haar uitspraken in de talkshow Pauw & De Wit, waar ze donderdagavond te gast is. Ze vertelt over de bijzondere band die zij had met de 15-jarige jongen. Dinsdag was zijn uitvaart. “Ik heb het gevoel dat mijn taak is volbracht. Ik heb er vanaf dat hij een baby was alles aan gedaan en heb nu mooi afscheid kunnen nemen. Ik had hem heel veel gegund, maar het is jammer genoeg zo afgelopen.”

Vanaf zijn geboorte waren Jerryson en zijn pleegmoeder twee handen op één buik. “Hij was een onrustige baby en moest vechten om in leven te blijven”, vertelt Eisden. “We moesten meermaals naar het ziekenhuis en hij huilde veel als baby. Bij mij kon hij kalmeren. Tot rust komen.”

Volgens Eisden was zij een ‘vertrouwenspersoon’ voor Jerryson. “Als er vragen aan hem werden gesteld keek hij eerst naar mij. Het was een heel stille jongen, heel verlegen. Hij kon snel in de stress raken. En je kon geen slecht woord over iemand zeggen, want dat vond hij nooit leuk.”

Eisden gaat terug naar de bewuste zondag. Ze stond te koken, als onderdeel van vrijwilligerswerk. Tot ze gebeld werd door een nichtje. “Ze vroeg me: ‘oma, waar is Jerry? Heb je iets van hem gehoord?’ Ik ben gaan bellen maar kreeg geen gehoor. Normaliter krijg ik altijd een reactie van Jerryson, desnoods via een appje. Nu bleef ik maar bellen en bellen. En ik hoorde niets.”

De pleegmoeder van Jerryson (links) tijdens de stille tocht.© MediaTV

Niet veel later hoort Eisden wat er is gebeurd. Omdat zij de voogdij heeft over Jerryson, heeft ze contact met de politie. Aan de hand van een tatoeage, Jerryson had de naam van zijn pleegmoeder op zijn arm staan, kan de 15-jarige jongen geïdentificeerd worden.

Nog altijd kan Eisden moeilijk geloven wat haar Jerryson is overkomen. “Ik wacht nog steeds op de onderzoeken, want zo was hij niet”, vertelt ze emotioneel. “Ik kan niet geloven dat hij een wapen had, laat ik het zo zeggen. Jerry was een jongen die in zijn kamer woonde, met series en muziek. Hij ging nooit naar buiten. Soms kwamen jongens vragen of hij naar buiten kwam, maar dat hoefde van hem niet.”

Volgens Eisden had Jerryson wel ‘verkeerde vrienden’. “Hij was een naïeve jongen. Dan ga je om met jongens die bepaalde dingen doen.”

Wat er die zondag 21 september precies is gebeurd bij de McDonald’s, is nog niet duidelijk. Volgens de politie is Jerryson meermaals gewaarschuwd, voordat hij werd neergeschoten. “Dat zegt de politie”, reageert Eisden. “Jerryson is acht keer aan zijn oren geopereerd. Soms riep ik hem zo vaak om naar beneden te komen. Dan zei hij: ma, ik heb je echt niet gehoord.”

“Ik ga niet speculeren, laten we het onderzoek afwachten. Maar ik weet wel wie Jerryson was. Ik weet dat het een jongen was die snel in paniek en stress raakte.”

Desondanks is Eisden niet boos op de politie. “Waarom zou ik boos zijn op de politie? Zij doen hun werk en Jerryson is al weg. Moet ik de politie kapot gaan maken? Die mensen doen hun werk. En de agenten zijn ook maar marionetten met mensen boven hen.”

Boos was Eisden wel op de biologische moeder van Jerryson. Die deed kort na de schietpartij aangifte van doodslag, vertelde haar advocaat Gerald Roethof vorige week in Pauw & De Wit. Bovendien zei Roethof dat Jerryson in zijn rug was geschoten, iets dat later werd tegengesproken door het Openbaar Ministerie.

“Ik vind het dom en stom dat je, voordat je mij spreekt, zomaar naar de televisie gaat en dingen gaat uitspreken die je niet weet”, zegt Eisden. “Ik wist door de rechercheurs wel wat er was gebeurd. Vraag mij voordat je zoiets gaat zaaien in de media. Ik heb tegen haar gezegd dat ik het niet fijn vind dat haar advocaat dat zo uitsprak.”

De stille tocht en uitvaart van Jerryson zijn inmiddels achter de rug. Voor de fatbikeroof waar hij bij betrokken was, zijn drie andere verdachten aangehouden. Een van hen is een jongen van 11 jaar.

Eisden besluit met een boodschap. “We moeten wakker worden. We zijn onze kinderen aan het verliezen. Rellen, rellen en nog eens rellen. En dat terwijl er een leerkrachtentekort is en er wordt bezuinigd in de jeugdzorg. We moeten echt anders gaan denken. Stop met elkaar vechten over stomme dingen. Sta op. We zijn aan het slapen. Wat er met Jerryson gebeurd is, is een wake-up call.”