Vanmorgen hebben Suzan en Freek van het gelijknamige muziekduo een update gegeven. Freek is nu begonnen met levensverlengende medicatie. De vraag is wat dit betekent en wat de verschillen zijn ten opzichte van reguliere chemo.

Nog maar een week geleden maakten Suzan en Freek bekend dat er longkanker is geconstateerd bij Freek (32).

Dat nieuws sloeg bij henzelf keihard in, maar ook bij zo’n beetje heel Nederland en België. Want hoe is het mogelijk dat iemand van net 32 jaar, die nooit gerookt heeft en ontzettend gezond leeft, nu ineens worden getroffen door longkanker?

Daar gaven verschillende specialisten antwoord op in artikelen bij RTL Nieuws en het AD. Nu Freek is begonnen met levensverlengende medicatie, heeft het Belgische Nieuwsblad een oncoloog/longarts gevraagd om wat meer te vertellen over deze behandelingen.

Dieter Stevens is werkzaam bij het UZ Gent. ”Longkanker is een heterogene ziekte. Er bestaan ook verschillende types.”

”De behandeling wordt altijd afgestemd op maat van de patiënt en op de specifieke kenmerken van de tumor.”

Levensverlengende medicatie wordt meestal toegediend in pilvorm. ”Dankzij doelgerichte therapieën kunnen we de onderliggende mechanismen voor het ontstaan van de longkanker aanpakken.”

”Bij de juiste patiënt kunnen we met zulke medicatie vaak meer bereiken dan met klassieke chemo of immunotherapie. Want de ziekte kan beter onder controle worden gehouden, en mensen voelen zich meestal beter tijdens de behandeling.”

Wat ook een voordeel is, is dat mensen niet om de drie weken naar het ziekenhuis moeten, maar deze medicatie thuis kunnen innemen.

Dan de bijwerkingen. Die blijken vrijwel beperkt. Volgens Stevens is het mogelijk dat er huiduitslag, of diarree voorkomt.

”Toch zien we dat de meerderheid van de mensen de medicatie goed verdraagt. Het komt zelden voor dat we de behandeling moeten stoppen of de dosis drastisch moeten verlagen.”

Het doel is niet alleen om het leven van iemand te verlengen. Het ‘zo comfortabel mogelijk maken is eveneens belangrijk.

”Bij uitzaaiingen, wanneer genezing niet meer mogelijk is, willen we ziekte vooral controleren en ook stabiliseren. Levensverlenging is een hoopvol vooruitzicht, maar vooral de verbeterde levenskwaliteit staat dan centraal.”

Suzan en Freek weten zelf dat hen een onzekere toekomst te wachten staat. Ze houden zich echter zo sterk mogelijk en zijn van plan om het maximale eruit te halen.

”Uiteindelijk worden de kankercellen op termijn resistent tegen de medicijnen, maar er zijn mensen die er al enkele jaren mee vooruit kunnen. Dus daar houden we ons nu aan vast! En ondertussen hopen we heel hard op een wonder.”