Waar normaal gesproken de kinderen voetballen en schommelen, is het sinds maandagavond muisstil in het parkje aan de Abdijdrift in Nieuwegein. Na de steekaanval van David de R. op een 7-jarig meisje heerst er vooral onbegrip in de buurt: waarom liep de man, die al dagen opmerkelijk gedrag vertoonde, vrij rond?

David de R. gedroeg zich al dagen vreemd, wat tot meerdere meldingen van buurtbewoners leidde. „Er waren genoeg signalen: hij schreeuwde de buurt ‘s nachts wakker, liep in zijn boxershort rond en ging dronken een stukje wandelen met zijn honden, om vervolgens stomweg tijdens het uitlaten om te vallen.”

Die dag zelf werd David de R. nog opgenomen door de crisisdienst. Psychiatrische deskundigen oordeelden toen dat hij geen gevaar voor zichzelf of de samenleving vormde. Het tegendeel bleek waar: een paar uur later zorgde dit besluit voor de aanval op een 7-jarig meisje. Op diezelfde dag dat haar eigen vader melding deed van raar gedrag van de dader: een onwerkelijk besef.

‘Zag de politieauto’s en wist meteen dat het om David ging’

De buurvrouw van het slachtoffer toont een filmpje van de aanhouding. Met veel moeite sleuren agenten de man hun auto in. Laatstgenoemde schreeuwt het uit, met een lege, angstwekkende blik in zijn ogen: „Laat me gaan!” Een groot deel van de omwonenden kijkt geschrokken toe.

‘Gevoelloos en niet te peilen’, zo beschrijft een van de buurtbewoners de staat van de 48-jarige man de laatste dagen, en zeker op het moment van de aanhouding. Ze kwam net thuis toen de dader werd meegenomen. „Ik zag politieauto’s komen aanrijden en wist meteen dat het om David ging.”

Ze vertelt regelmatig contact te hebben gehad met de 48-jarige man. „Al een halfjaar klonk een schreeuw om hulp. Hij gebruikte veel alcohol en drugs. Afgelopen week was de politie bovendien al diverse keren aan zijn deur geweest.” Maar hoe is een schreeuw om hulp te herkennen? „Op het laatst liep hij alleen nog in zijn onderbroek en op blote voeten op straat. Dan lijkt me dat er iets mis is.”

Slapeloze nachten voor de kinderen

Na de aanval van maandag maken buurtbewoners zich ook zorgen om hun eigen veiligheid en die van hun kinderen. „Denk maar niet dat ik mijn kind daar de komende tijd nog laat spelen zonder hem ook maar één seconde uit het oog te verliezen”, vertelt een bezorgde moeder, die aan de speeltuin woont.

Maar ook bij de kinderen zelf laat de horroravond zijn littekens na. „Mijn kinderen mochten die avond toevallig een keertje niet buitenspelen omdat ik het te hard vond waaien”, vertelt de buurvrouw van het slachtoffer. Hun afwezigheid maakte de angst niet minder.

Mijn kinderen slapen al twee dagen nietOmwonende

„Nu horen ze overal om zich heen verhalen over een man die met een schaar een jong, nietsvermoedend kind aanviel. Ze slapen al twee dagen niet. Gisteravond kwam mijn zoontje huilend uit bed, zijn ogen vol tranen. ‘Mama, waar zijn we nog veilig? Ik wil hier weg, verhuizen’, zei hij.”

Sociale controle in de buurt

Het is voor de tweede keer in een halfjaar tijd dat in Nieuwegein een kind op straat is aangevallen. Ook voorafgaand aan het neersteken van de 11-jarige Sohani, dat het meisje fataal werd, hadden meerdere omwonenden al aan de alarmbel getrokken over dader Hamzah L.

Onderzoek zal moeten uitwijzen of er in het verleden van David de R. al aanwijzingen zitten voor zijn daad van maandagavond.

Plots loopt de dochter van een van de omwonenden toevallig langs. „Hoe is het nu met je papa?” vraagt de buurvrouw. Haar vader was twee dagen eerder als een haas naar buiten gestormd om David de R. van het 7-jarige meisje af te trekken. „Een stuk beter”, antwoordt zijn dochter. „Ook dat is de buurt hier”, meldt de oma van het slachtoffer. „Mensen bekommeren zich om elkaar: als ouder let je niet alleen op je eigen kind.”