Een groep asielzoekers in de crisisopvang in Purmerend is in hongerstaking gegaan vanwege ontevredenheid over hun behandeling.

Mohamed Yaser AlMousa, afkomstig uit Syrië, is één van de hongerstakers en vertelt aan NH Nieuws dat ze snel als statushouder erkend willen worden. Hierdoor krijgen zij recht op een uitkering, een woning en kunnen zij familie laten overkomen.

Volgens Mohamed is hij niet de enige die in hongerstaking is, maar zijn er meer dan 20 asielzoekers die zich bij hem hebben aangesloten.

Ze zijn van mening dat de IND hun procedures moet versnellen zodat ze snel erkend kunnen worden als statushouder. Dit zal hen helpen om een nieuw leven op te bouwen en om hun familie te herenigen.

Mohamed legt uit dat de autoriteiten hun gezondheid nauwlettend in de gaten houden door regelmatige controles uit te voeren op gewicht, lengte en bloeddruk.

“Ze kijken ook of er iets verandert aan ons uiterlijk”, voegt hij eraan toe. Het is duidelijk dat deze hongerstaking een enorme impact heeft op hun gezondheid, maar ze geloven dat dit de enige manier is om aandacht te krijgen voor hun situatie.

De groep asielzoekers in Purmerend is niet de eerste die hun onvrede heeft geuit. Eerder was er al onrust in Ter Apel en andere opvangcentra.

Het aantal vluchtelingen dat naar Nederland komt, groeit gestaag en hun verlangens worden steeds groter. Naast erkenning als statushouder willen zij allemaal een huis en de mogelijkheid om hun gezin over te laten komen.

Hoewel deze hongerstaking de nodige aandacht heeft gekregen, zijn er ook veel Nederlanders die niet blij zijn met de grote groepen vluchtelingen.

Zij maken zich zorgen over de beschikbaarheid van huisvesting voor hun eigen kinderen en voelen zich overweldigd door de toename van het aantal vluchtelingen.

Het is een complexe situatie waarin de belangen van verschillende partijen met elkaar botsen. Het is duidelijk dat er actie moet worden ondernomen om de situatie van de asielzoekers te verbeteren en om de zorgen van de Nederlandse bevolking serieus te nemen.

Een oplossing vinden zal echter niet gemakkelijk zijn. In de tussentijd gaat Mohamed door met zijn hongerstaking, in de hoop dat dit zal leiden tot een positieve verandering voor hem en zijn medehongerstakers.