Toen Merel van Dijk (56) tien jaar geleden de diagnose uitgezaaide longkanker kreeg, voelde het alsof de grond onder haar voeten verdween. De prognose was somber: hooguit een jaar te leven. Maar vandaag, tien jaar later, leeft Merel nog steeds – niet alleen fysiek, maar ook vol betekenis en veerkracht. “Statistieken zijn gemiddelden, geen vonnis. Elk mens is uniek,” zegt ze vastberaden.

Merel, grafisch ontwerpster en oprichtster van het bekende logo-designbureau telMerel, besloot zich niet neer te leggen bij de verwachting van de artsen. “Ik weet nog dat ik dacht: dit kan niet mijn einde zijn. Er moet meer mogelijk zijn dan wat er in de statistieken staat.” Ze ging op zoek naar informatie, second opinions, experimentele behandelingen – en vooral: hoop.

Dankzij een combinatie van gerichte therapieën, een gezonde levensstijl en mentale kracht, heeft Merel de afgelopen tien jaar geleefd met de ziekte in plaats van erdoor geleefd te worden. “Ik zie het als een soort evenwicht: ik weet dat de kanker er is, maar ik laat het niet mijn leven beheersen.”

Ze gebruikt haar ervaring nu ook om anderen te inspireren. Op haar website en sociale media deelt ze openhartig over haar traject: de ups en downs, de medische trajecten, maar ook de kleine overwinningen die haar hoop gaven. “Mensen sturen me berichten waarin ze zeggen dat ik hen moed geef. Dat raakt me diep.”

Een belangrijk onderdeel van Merels boodschap is dat artsen en patiënten samen moeten werken aan een persoonlijk behandelplan. “Ik heb heel goede dokters gehad, maar ik heb ook geleerd dat ik mijn eigen regie moet nemen. Jij kent je lichaam het beste.”

Het verhaal van Merel zet aan tot nadenken. In een tijd waarin cijfers vaak als absoluut worden beschouwd, herinnert zij ons eraan dat er altijd ruimte is voor uitzonderingen, hoop en menselijke veerkracht. “Ik ben geen wonder”, zegt ze nuchter. “Ik ben gewoon iemand die niet opgegeven heeft.”

Inmiddels werkt Merel, ondanks haar ziekte, nog steeds enkele dagen per week aan haar creatieve projecten. “Werken geeft me energie. Zolang ik iets kan bijdragen, voel ik me levend.”

Haar boodschap aan anderen is duidelijk: “Laat je niet ontmoedigen door een cijfer. Vraag door, stel vragen, blijf geloven. Elk mens is anders. En soms klopt de statistiek gewoon niet.”