Ze is al meer dan vier decennia het hart en gezicht van verschillende kinderboerderijen in de regio, waarvan de laatste 19 jaar op kinderboerderij De Trotse Pauw in Spijkenisse. Joke Wartna (62) gaat zondagmiddag 31 augustus met pensioen. “Een aai over een geitenbolletje, dat ga ik wel missen.”

Joke herinnert zich nog goed dat ze aanwezig was bij de opening van kinderboerderij De Trotse Pauw in 1972. “Toen was ik nog maar negen jaar oud en probeerde ik er zo vaak mogelijk te zijn. Vanaf mijn twaalfde kwam ik elk weekend en in de vakanties als vrijwilliger langs. Toen wist ik al: dit wil ik later als werk gaan doen”, vertelt ze aan LINQ Media.

Na werkervaring bij onder andere de kinderboerderijen in Hellevoetsluis en Rozenburg, vestigde ze zich 19 jaar geleden bij De Trotse Pauw. “Het werk is ontzettend gevarieerd, geen dag is hetzelfde. Wat ik vooral mooi vind, is dat je hier niet alleen met dieren bezig bent, maar vooral ook met mensen. Je ziet bezoekers contact maken, vriendschappen ontstaan, en kinderen leren omgaan met dieren én met elkaar.”

Een plek van ontmoeting

Door de jaren heen heeft Joke talloze dieren zien komen en gaan, van zeldzame konijnenrassen tot Nederlandse koeien en kippen. “Ik geniet van de kleine dingen: een geit die lammeren krijgt, een nieuwe koe die binnenkomt. Dat zijn de momenten die het hart van de kinderboerderij laten zien.”

De kinderboerderij is volgens Joke veel meer dan een plek met dieren. “Onlangs kwam er een Syrische vrouw die nog geen Nederlands sprak. Ik gaf haar wat te drinken, en de volgende dag zag ik haar contact maken met een andere vrouw. Daar ben ik trots op. Mensen ontmoeten elkaar hier, en voor contact met dieren is geen taal nodig.”

Veranderingen in 42 jaar

In die vier decennia is er veel veranderd. “Dieren komen en gaan, maar er zijn ook veel regels bijgekomen vanuit de overheid. Er is veel administratie. Het hoort erbij, maar ik ga dat niet missen”, lacht ze. Toch overheerst de trots. “Het is bijzonder om generaties kinderen te zien opgroeien. Er zijn zelfs grootouders die hier als kind kwamen. Daar word ik nog steeds blij van.”

De waardering van bezoekers merkt Joke ook nu al, nog voordat haar officiële afscheid plaatsvindt. “Al deze week komen mensen langs met bloemen, kaarten, tekeningen en dozen chocola. Het druppelt langzaam binnen en dat vind ik echt bijzonder. Het laat ook zien dat we hier zoveel herinneringen maken.”

Een aai over een geitenbolletje

Wat Joke het meest gaat missen? “De reuring, het leven om je heen, de praatjes met mensen, een aai over een geitenbolletje. Dat dagelijkse contact.” Na haar afscheid gaat Joke genieten van het leven op haar eigen tempo. “We hebben een groot huis dat we verbouwen en een grote tuin. Ik ga eerst echt genieten, en daarna misschien vrijwilligerswerk doen. Maar dan wel iets anders dan een kinderboerderij.”

Voor kinderen en bezoekers laat Joke een duidelijke boodschap achter: “Geniet van de natuur om je heen, van de mensen en dieren, en van elkaar. Houd rekening met elkaar en wees lief.” Zondagmiddag 31 augustus nemen bezoekers van De Trotse Pauw afscheid en krijgen ze de kans om Joke persoonlijk gedag te zeggen.