Op 24 juni werd het jonge gezin van Ianthe Tavernier en Joren Dumont verrijkt met de komst van hun dochter Lélo. Het is een periode vol liefde, nieuwe ervaringen en onvergetelijke momenten. Toch vertellen de kersverse ouders eerlijk dat het ouderschap ook uitdagingen met zich meebrengt.

In hun podcast Oeps baby! nemen ze luisteraars mee in hun nieuwe leven als ouders. Daarin praten ze niet alleen over de mooie kanten van het ouderschap, maar ook over de lastige momenten – iets waar veel jonge gezinnen zich in zullen herkennen.

Een prachtige start met een kleine uitdaging

Lélo wordt door haar ouders omschreven als een echt schatje: lief, alert en vol karakter. Toch kampen ze momenteel met een probleem dat voor veel baby’s herkenbaar is: last van de stoelgang.

De ongemakken zorgen bij Lélo voor krampjes en veel huilmomenten. Vooral de avonden zijn een uitdaging. “Krampjes, krampjes… we krijgen haar echt niet goed onder controle,” vertelt Joren in de podcast.

Het patroon is vrijwel dagelijks hetzelfde: rond zes uur ’s avonds beginnen de klachten, en dat kan soms doorgaan tot elf uur. “Erger dan dit moet het niet worden, want het is heel moeilijk. Het begint om 18 uur en het duurt tot 22, 23 uur,” legt hij uit.

Avonden die lang duren

Joren omschrijft de avonden soms zelfs als “een hel”. Niet omdat hij geen liefde voelt voor zijn dochter, maar omdat de machteloosheid zwaar kan wegen. “We zijn ook maar mensen van vlees en bloed. Ik begrijp dat het voor sommige mensen moeilijk is om hun geduld te houden.”

Die eerlijkheid siert hem. Ouderschap wordt vaak in een rooskleurig licht gezet, maar wie er middenin zit, weet dat vermoeidheid en constante zorg soms hun tol eisen.

Verschillende manieren van omgaan met stress

In het gesprek komt ook naar voren dat Joren en Ianthe elk op hun eigen manier omgaan met de drukke avonden. Ianthe blijft doorgaans iets rustiger, terwijl Joren sneller zijn geduld kan verliezen.

Volgens Ianthe heeft dat ook te maken met hun dagelijkse situatie. “Hij werkt nog volop en heeft duizenden dingen aan zijn hoofd. Als die kleine dan ook nog eens constant aan het wenen is, is dat gewoon veel,” zegt ze begripvol.

Zijzelf is momenteel nog thuis, waardoor ze het makkelijker kan plaatsen. “Dat maakt een groot verschil. Ik heb overdag meer tijd om op adem te komen.”

Even ademhalen

Soms is het nodig om even afstand te nemen om weer energie op te doen. Joren vertelt dat hij soms letterlijk de tuin in wandelt om tien minuten voor zichzelf te nemen. “Ik probeer positief te blijven, maar soms moet ik eens tien minuten achteraan in de tuin gaan wandelen.”

Met een glimlach geeft hij zelfs toe dat hij al eens heeft gedaan alsof hij naar het toilet moest, gewoon om even rustig te kunnen zitten. Het zijn kleine momenten die helpen om de druk van het ouderschap beter te dragen.

Wederzijds begrip

Ianthe reageert met veel begrip op die momenten van ontsnappen. “Joren doet er nog een job bij, en dat is gewoon superintens. Ik zit hier momenteel nog thuis, dus ik kan dat makkelijker plaatsen.”

Hun gesprek laat zien hoe belangrijk het is dat partners elkaar begrijpen en steunen in de eerste maanden na de geboorte. De combinatie van weinig slaap, nieuwe verantwoordelijkheden en het vinden van een ritme vraagt veel van een relatie.

Herkenbaar voor veel ouders

De openheid van Ianthe en Joren raakt een gevoelige snaar bij veel jonge ouders. Huilbaby’s of baby’s met krampjes zijn geen uitzondering, en de avonden kunnen dan lang en vermoeiend zijn.

Door hun verhaal te delen, geven ze anderen het gevoel dat ze niet alleen zijn. Het is een eerlijke blik achter de schermen van het ouderschap – zonder filter, maar mét liefde.

Een mix van emoties

Hoewel de avonden soms zwaar zijn, benadrukken Ianthe en Joren dat de liefde voor hun dochter altijd op de eerste plaats komt. De glimlach van Lélo, een onverwacht rustig moment of het zien van haar groei maakt alles de moeite waard.

Het contrast tussen die mooie momenten en de pittige uren in de avond maakt het ouderschap intens, maar ook heel bijzonder. “Het zijn die kleine geluksmomentjes die je erdoor sleuren,” vertelt Ianthe.

Ouderschap zonder perfectie

Met hun openhartigheid laten ze zien dat ouderschap niet draait om perfectie, maar om doorzetten, liefde en elkaar steunen. Fouten maken, moe zijn en soms even weglopen horen er nu eenmaal bij.

Het helpt dat ze er samen over praten – zowel privé als in hun podcast. Zo normaliseren ze het idee dat het oké is om het soms zwaar te hebben, en dat er geen ‘handleiding’ bestaat die altijd werkt.

Vooruit kijken

Ondanks de moeilijke avonden kijken Joren en Ianthe met vertrouwen naar de toekomst. Ze weten dat deze fase tijdelijk is en dat Lélo’s klachten waarschijnlijk zullen verminderen naarmate ze ouder wordt.

Tot die tijd zoeken ze naar manieren om het voor iedereen wat aangenamer te maken – van wandelingen in de tuin tot elkaar even aflossen als de spanning te hoog oploopt.

Conclusie
Het verhaal van Ianthe Tavernier en Joren Dumont laat zien dat ouderschap een rollercoaster is van emoties. De komst van hun dochter Lélo bracht onvoorstelbaar veel liefde in hun leven, maar ook nieuwe uitdagingen die geduld, energie en wederzijds begrip vragen.

Door eerlijk te zijn over zowel de mooie als de moeilijke momenten, maken ze het onderwerp bespreekbaar en herkenbaar. Een boodschap die veel jonge gezinnen zal bemoedigen: je hoeft het niet perfect te doen – zolang er maar liefde is, kom je er samen doorheen.