De beslissing om Uijtdebroeks op te nemen in de Belgische selectie werd niet lichtzinnig genomen. Volgens Pauwels speelde het specifieke karakter van het parcours een doorslaggevende rol, met Mount Kigali.

Mount Kigali

“Mocht die niet in het WK-parcours zitten, had ik Cian niet geselecteerd”, stelt hij in Het Laatste Nieuws. De beklimming van Mount Kigali vereist renners die bestand zijn tegen hoogte en intensiteit. Pauwels benadrukt dat Uijtdebroeks daar een sleutelrol vervult, zelfs al verwacht hij geen mirakels. “Ik wil niet zeggen dat hij er Pogacar moet kunnen volgen, maar toch bijna”, aldus de bondscoach.

De voorbereiding van Uijtdebroeks kende haperingen. Pauwels licht toe dat hij al vroeg contact opnam. “Afgelopen winter was Cian een van de eersten die ik heb gebeld over dit WK,”, maar het plan werd tijdelijk opgeborgen wegens fysieke problemen. Pas na zijn herstel en sterke prestaties, waaronder winst in de Tour de l’Ain, werd de selectie opnieuw overwogen. Toch hecht Pauwels meer waarde aan een andere prestatie. “Ik vond zijn top tien in Clasica San Sebastián belangrijker met het oog op Mount Kigali”, verklaart hij.

Grote hoogte

Naast sportieve argumenten speelt ook het wederzijdse vertrouwen een rol. Pauwels kent Uijtdebroeks al sinds diens overwinning in de Ronde van de Toekomst, toen hij nog bondscoach van de beloften was. “Ik ken Cian goed”. Toch benadrukt hij dat persoonlijke banden geen doorslag geven. “Dat ik Cian selecteer, is omdat ik in hem geloof”, klinkt het resoluut.

De fysieke eigenschappen van Uijtdebroeks sluiten volgens Pauwels perfect aan bij de eisen van het parcours. Hij wijst op een onderbelicht aspect. “Er wordt amper over gesproken, maar het hele WK-parcours ligt boven de 1.400 meter. Als er iemand is die weinig van zijn kwaliteiten verliest op hoogte en niet kapotgaat, dan Cian wel”, besluit de bondscoach.