Hans Teeuwen is terug op de planken en dit voorjaar meerdere keren in Rotterdam te zien. De cabaretier speelde onlangs de eerste try-outs van zijn nieuwe voorstelling, maar ondanks zijn jarenlange ervaring blijft de spanning groot. “De hele dag is eigenlijk vervelend”, zegt hij.

Na de eerste twee try-outs buiten Rotterdam voelt Teeuwen zich goed, vertelt hij. “De eerste keer is altijd spannend, dan weet je echt niet of het gaat vallen. Maar de tweede zat al heel strak. Iedereen was razend enthousiast.” Hans zoekt bevestiging bij zijn vrouw die meeluistert met het interview op Radio Rijnmond. “Ja toch, Eva?” “Ja, fantastisch”, roept Eva op de achtergrond.

Zenuwen voor de show

Dat hij zenuwachtig is voor optredens, verbaast veel mensen. Toch geeft Teeuwen toe dat de spanning hem nooit helemaal loslaat. “De hele dag is eigenlijk vervelend. Ik zit tegen heug en meug m’n eten naar binnen te duwen en heb nergens zin in. Maar twintig minuten voor ik het podium op ga, komt de adrenaline en loop ik dolgelukkig naar binnen.”

Daarna vervolgt hij op z’n Hans Teeuwens: “Maar ik ben niet de enige. Ik las zelfs dat Keith Richards daar last van heeft. En toen dacht: ‘Keith, jongen, ik snap jou.”

Geen enkele rem

Op het podium voelt hij geen enkele rem. “Tijdens het schrijven denk ik nog wel: kan dit wel? Maar zodra ik daar sta, kan alles. Zo ontstond ooit die scène over Beatrix (waarbij Hans een seksuele avance met de koningin beschrijft, red.), gewoon een improvisatie in de Koninklijke Schouwburg. Voor ik het wist was het een heel nummer.”

De cabaretier noemt uiteenlopende voorbeelden van inspiratie: van André van Duin tot Charlie Chaplin en van Monty Python tot Freek de Jonge, Buster Keaton en Richard Pryor. “Alles wat te maken heeft met mensen aan het lachen maken, heb ik in me opgezogen.”

Of hij Bassie en Adriaan dan ook als vakbroeders beschouwt? Lachend: “Ik zou Bassie en Adriaan toch niet willen plaatsen in het rijtje Buster Keaton en Richard Pryor. Ik kijk niet op ze neer, maar ik vind ze ook weer niet de Beethoven en Mozart van de comedy. Maar ik mag ze graag.”

Nieuwe voorstelling zonder piano

In zijn nieuwe voorstelling laat hij de piano achterwege. “Voor veel mensen waarschijnlijk een opluchting”, grapt hij. Wat er wél nieuw is, houdt hij nog even geheim.

Ook benadrukt hij dat er ruimte is voor scherpe grappen, ook over gevoelige onderwerpen zoals de Islam. “Er kleeft soms gevaar aan, maar dat betekent niet dat je helemaal moet zwijgen. Je moet toch die grenzen blijven oprekken.”

Prettige Rotterdammers

Spelen in Rotterdam doet hem bijzonder veel plezier. “Ik hou zo ontzettend veel van het Rotterdamse publiek. De voorstelling liep zo lekker daar dat we er nog twee aan vastgeplakt hebben, op 13 en 14 april. Daar zijn nog kaarten voor.”

En waarom hij zo van Rotterdammers houdt? “De Rotterdammers die naar mij komen kijken, daar kan ik het uitstekend mee vinden”, lacht hij. “Maar ik vind het sowieso altijd wel prettig, Rotterdammers. Dat krijg je als je in Amsterdam woont, dan ga je van Rotterdammers houden waarschijnlijk.”