Profielen bekijken op een app, een eerste afspraakje en twee jaar later een baby in je armen. Het klinkt als een typisch liefdesverhaal, maar voor de Rotterdammers Talitha (37), Eva (35) en Machiel (51) verliep de weg naar een kind allesbehalve traditioneel. ‘Regelmatig moet ik een tekening maken om uit te leggen hoe onze gezinsconstructie precies in elkaar zit.’

Op een profiel vul je in of je op zoek bent naar een baarmoeder of zaad en wat je wensen zijn. Net als op een datingapp scrol je daarna eindeloos door profielen, maar in plaats van een liefdesrelatie zoek je een samenwerking. Een constructie om samen een kind te krijgen”, vertelt Talitha.

Samen met haar partner Eva maakte ze een profiel aan op OneWish, een platform voor wensouders om elkaar te vinden. Als lesbisch stel heeft het vervullen van een kinderwens namelijk nogal wat voeten in de aarde. “Je kunt jezelf op de wachtlijst plaatsen of sperma uit Denemarken bestellen. Dat is misschien de weg van de minste weerstand, maar een onbekende donor voelde voor ons niet goed”, legt Talitha uit.

Daarbij speelt Eva’s eigen achtergrond ook een rol. “Ik ben zelf geadopteerd en ken mijn biologische ouders niet. Voor mij was het belangrijk dat mijn kind zowel diens moeder als vader zou kennen.”

De eerste date

In dezelfde periode maakte Machiel, die nog onbekend was bij het stel, ook een profiel aan op de app. “Ik had altijd al een kinderwens”, vertelt hij. “Maar ik naderde de vijftig en zag het er op de traditionele manier niet meer van komen.” Toen hij op televisie een item zag over wensouders, ging er een wereld voor hem open. “Ik wist niet dat dit een optie was. Ik maakte direct een profiel aan en schreef alles op wat ik voelde.”

Al snel vond het drietal elkaar online en maakten ze een afspraak voor de eerste ontmoeting: een biertje op het terras. “De eerste vraag die ik kreeg was of ik goed sorry kon zeggen”, vertelt Machiel. Eva lacht: “Ik wist totaal niet waar ik op moest letten. Het is toch een gevoelskwestie, maar we wilden wel voorbereid zijn.”

Daarom werd er een vragenlijst op tafel gelegd over alle onderwerpen waar ouders mogelijk onenigheid over kunnen krijgen. Deze 100 vragen werden opgesteld door Stichting Meer dan Gewenst, een organisatie die wensouders helpt elkaar te vinden. “We speelden volledig open kaart”, zegt Talitha. “Dat kan ook, want wij hebben geen liefdesrelatie met Machiel. Het draait puur om vertrouwen en de wens om samen een kind op te voeden.”

Vriendschappelijke vlinders

Na die eerste gesprekken groeide er een hechte vriendschap. “We gingen spelletjes spelen, bij elkaar eten, elkaars familie en vrienden ontmoeten”, vertelt Talitha. “Je zoekt bijna een soort broer-en-zus-band, want je zit de rest van je leven aan elkaar vast.”

“Het was best spannend, want wanneer je vriendschappelijk gaat daten om samen een kind te krijgen, kunnen er ook vlinders ontstaan. Een soort verliefdheid op de wens die je samen in vervulling brengt”, vertelt Talitha. “Daardoor kan het proces soms ook te snel gaan.”

Een glas raaklimonade

Ze bleven ruim een jaar “daten”, totdat ze klaar waren voor de volgende stap. Samen stapten ze naar de roze notaris — een notaris die gespecialiseerd is in alle juridische aspecten rond zogenoemde regenbooggezinnen, zoals de constructie van Eva, Talitha en Machiel.

“We vinden elkaar heel aardig, maar het is belangrijk dat we altijd kunnen terugvallen op minimale afspraken”, zegt Eva. “Zo kunnen wij nooit alimentatie eisen van Machiel, omdat Talitha en ik de officiële ouders zijn. Maar Machiel kan ook niet zomaar naar Spanje verhuizen.”

“Toen ik kort na ons bezoek aan de notaris bij Eva en Talitha langsging, kreeg ik een fles raaklimonade”, vertelt Machiel lachend. “Ik dacht dat het een hint was om minder wijn te drinken, maar het bleek een stuk serieuzer: het was raak. Eva was zwanger. Negen maanden later werd onze zoon Luuk geboren.”

Machiel en Luuk© Privé

Een geslaagde constructie

Inmiddels staat de eerste kampeertrip met het hele gezin gepland, waar ook Machiel bij is. Op papier is hij niet de vader, maar elke week gaat Luuk wel bij hem langs voor papadag. “In mijn hoofd had ik zoveel scenario’s bedacht, maar ik had nooit durven dromen dat het zo goed zou gaan en zo natuurlijk zou voelen”, vertelt Machiel. Ook Jule, de zesjarige dochter van Eva en Talitha uit een eerdere relatie, hoort er vanzelfsprekend bij. Zij woont de helft van de tijd bij hen en de andere helft bij haar twee vaders.

“We zijn misschien anders dan de norm, maar onze constructie is net zo verantwoordelijk. Luuk krijgt meer liefde dan je je kunt voorstellen”, zegt Eva. Machiel voegt toe: “Veel stellen die op de traditionele manier een kind krijgen, zijn minder voorbereid dan wij. Wij hebben bewust gekozen om deze wens samen waar te maken. Juist dat maakt het heel zuiver.”