Met honderden foto’s, met muziek die ze zelf graag hoorde, met afscheidsbrieven van familie, en met een zaal vol vrienden is vandaag afscheid genomen van Stefanie Vanden Broecke (39) uit Gent. Dit voorjaar getuigde ze nog bij HLN over haar moedige strijd tegen kanker.

Sabine Van Damme

Vier jaar lang heeft Stefanie alles gedaan om toch maar te blijven leven. Voor haar geliefde man Maarten, met wie ze al 16 jaar samen was, voor haar dochtertjes Riese en Rone, met hun 11 en 9 jaar nog veel te jong om zonder mama door te moeten, maar ook gewoon omdat ze zo graag leefde.

De Begische artsen hadden haar opgegeven, dus zocht Stefanie haar heil in het buitenland, in Duitsland. Alles op alles zette ze, maar uitzaaiingen op haar buikvlies werden haar uiteindelijk fataal. Stefanie stierf op 24 juli, in het AZ Sint-Lucas, omringd door haar familie.

Op haar uitvaart werden brieven voorgelezen van haar mama en van haar papa, die beloofden er altijd te zullen zijn voor Maarten en de kinderen. Van haar peter en tante, met herinneringen aan de kleine, guitige Stefanie. Van haar schoonfamilie, die ‘Stefke’ eerden om alles wat ze was geweest, die warme, lieve persoonlijkheid met een uitgesproken mening waar ze niet van af week, met haar peperkoeken hart. Met haar moed en vechtlust.

En er was de brief van Maarten, 16 jaar lang haar grote liefde. “Die laatste 4 jaar waren intens en waardevol”, zei hij. Hij had het over haar grote liefde voor dieren, over hoe ze als kind al boeddhist wilde zijn en met stokjes at, hoe ze een geweldige mama was voor hun dochtertjes, hoe ze samen gelachen en gehuild hebben, al die jaren. “Ik begrijp niet hoe de wereld kan verder draaien zonder jou.” Troost vond hij in het feit dat Stefke nu geen pijn meer heeft, en in de gedachte dat ze ooit weer samen zullen zijn.