„Shadow is erg mager en loopt echt op haar laatste krachten”, vertelt Sylvia de Rade, bestuurslid van Stichting Honden Zoektocht. „Gisteren heeft ze wat voedsel binnengekregen, we hopen dat ze daar wat mee aansterkt.”
Tijdens een ongeval op de A1 bij Barneveld anderhalve maand geleden brak de achterruit van een Duitse auto en ontsnapte de bruine labrador Shadow uit de wagen. Stichting Honden Zoektocht werd direct ingeschakeld.
Wekenlang zochten vrijwilligers het dier in de omgeving van Amersfoort met alle mogelijke middelen die de stichting tot haar beschikking had: van warmtecamera’s en vangkooien tot drones en speciale voeding van de dierenarts.
Nu staat er een vangkooi in de Utrechtse wijk Lunetten, waar Shadow dit weekend werd gezien. Dat is ongeveer 40 kilometer van de plek van het ongeluk vandaan. „Wij hebben bij de vangkooi recoveryvoer neergezet. Dat is voer dat bij de dierenarts te halen is, waarmee honden en katten na een zware operatie snel opknappen.” Het dier is zo sterk vermagerd, dat De Rade bang is dat de reserves van de hond opraken.
„Het beest wordt enorm opgejaagd. Daardoor blijft ze vluchten”, zegt ze. „En dat kost haar heel veel energie, wat ze niet meer heeft, omdat ze al lange tijd nauwelijks voeding heeft gehad. Haar lichaam verbruikt alle energie en spieren om maar te kunnen overleven.” De hond zit in een overlevingsstatus en is mensenschuw geworden. „Maar na een kwartiertje met haar baasjes, zal dat weer verdwenen zijn”, zegt De Rade.
Het verhaal van Shadow is bij veel vrijwilligers onder de huid gaan zitten, daarom helpen zoveel mensen zoeken
De 11-jarige labrador komt uit Duitsland en heeft een donker verleden, waardoor ze nog angstiger is voor mensen. „Ze komt van een broodfokker. Daar werd ze geslagen en toen ze niet genoeg puppy’s kreeg, werd ze op straat gegooid”, vertelt De Rade. „Bij elke poging tot contact zal ze dan ook vluchten.”
De tijd dringt en volgens De Rade is het daarom juist van groot belang dat mensen het dier niet zelf proberen te vangen. „Mensen blijven haar achterna zitten en proberen haar te vangen, dat is absoluut niet de bedoeling”, benadrukt De Rade.
„Daardoor wordt juist het instinct aangewakkerd om te vluchten.” Het bestuurslid van de stichting stelt duidelijk: „Ga de hond niet achterna, maar bel onze stichting. Wij weten hoe we het dier rustig kunnen vangen.”
De tactiek is dan ook om het dier opnieuw naar de vangkooi te lokken met voedsel. „Een hond heeft een navigatie, dus als ze niet hoeft te vluchten, hopen we dat ze naar de vangkooi komt om daar opnieuw te eten.” Daarom waarschuwt De Rade ook om niet bij de plek in Lunetten in de buurt te komen en wil ze de exacte locatie niet openbaar maken.
De Stichting Honden Zoekgroep bestaat inmiddels meer dan vijf jaar en draait volledig op vrijwilligers. „We houden allemaal van honden en willen dat ze weer veilig thuiskomen bij hun baasjes”, zegt De Rade. „Het verhaal van Shadow is bij veel vrijwilligers onder de huid gaan zitten, daarom helpen zoveel mensen zoeken.” Sommige vrijwilligers hebben zelfs zoveel hart voor de zaak dat ze op eigen kosten een warmtecamera hebben aangeschaft.
De hoop op een goede afloop geeft Sylvia de Rade nog niet op. „We hebben een keer een hond gehad die vanuit Duitsland in Nederland is gelopen en die hebben we ook wekenlang opgespoord. Die is half Nederland doorgelopen. Uiteindelijk is die gevangen en weer terug naar Duitsland gegaan.”
De baasjes van Shadow moesten terug naar Duitsland. Tijdens het auto-ongeluk hebben ze letsel opgelopen en raakte de auto total-loss. Zonder auto kunnen ze niet naar Nederland komen. Ze proberen zo snel mogelijk te helpen zoeken, de stichting heeft contact met hen.
Lieske Pricker schrijft onder meer over de gemeente Stichtse Vecht. Tips? [email protected]
