De komende maanden worden daarom bepalend voor het voortbestaan van de omroep.

De wortels van Omroep Zwart liggen in de zomer van 2020. Tijdens een Black Lives Matter-demonstratie sprak Akwasi zich fel uit tegen Zwarte Piet, een moment dat veel losmaakte in Nederland.

Zijn uitspraak dat hij Zwarte Piet “persoonlijk op zijn gezicht zou trappen” zorgde voor landelijke ophef en veel kritiek.

Volgens Akwasi werd er vooral over zijn woorden geoordeeld, maar kreeg hij zelden de kans om uit te leggen waarom hij die uitspraak deed.

Die ervaring van vijandigheid vormde de voedingsbodem voor het oprichten van een eigen omroep.

In zijn boek Brieven aan Anton de Kom omschrijft Akwasi het als een moreel recht om als Nederlandse belastingbetaler een stem te hebben binnen het publieke bestel.

Zo ontstond Omroep Zwart, met als missie om een ander geluid en een bredere representatie in de media te brengen.

Omroep Zwart moet voor december 100.000 leden hebben om zijn positie binnen het publieke bestel veilig te stellen.

Op dit moment staat de teller op slechts 38.000 leden, een zorgwekkend verschil met de vereiste grens. Akwasi erkent het gevaar, maar weigert de handdoek in de ring te gooien.

Volgens hem is het niet onmogelijk. Bij de start wist de omroep in korte tijd tienduizenden leden te werven, puur op basis van een idee.

Nu, met programma’s en producties die laten zien waar Omroep Zwart voor staat, moet dat volgens hem opnieuw lukken. Toch blijft de vraag hangen: is een groei van 60.000 leden in een paar maanden realistisch?

Ondanks de zorgen heeft Omroep Zwart de afgelopen jaren zeker successen geboekt. Zo werd de documentaireserie De Afhaalchinees genomineerd voor de prestigieuze Zilveren Nipkowschijf, een erkenning die niet veel jonge omroepen ten deel valt.

Ook programma’s zoals That’s My Jam en verschillende documentaires zorgden voor zichtbaarheid en positieve reacties.

Toch vindt Akwasi dat er nog een belangrijk element ontbreekt: journalistieke aanwezigheid.

Volgens hem is het tijd dat Omroep Zwart een actualiteitenprogramma lanceert om meer mee te doen in het dagelijkse nieuwsdebat. De plannen daarvoor liggen klaar, al ontbreken de details nog.

De nadruk lag de afgelopen jaren vooral op cultuur, human interest en documentaires, maar nu wil de omroep terug naar de kern: actueel nieuws brengen.

Wat Omroep Zwart vanaf het begin duidelijk maakte, is dat het zich wil onderscheiden van de traditionele omroepen.

Met eigen keuzes in uitstraling en aanpak, wil de omroep breken met oude gewoontes en tradities.

“Wij creëren nieuwe taal, een nieuw vocabulaire en gaan op onderzoek uit,” zei Akwasi daarover.

Dat vernieuwende karakter maakt het pad niet eenvoudig. Akwasi benadrukt dat er in de afgelopen honderd jaar nog nooit een omroepdirecteur is geweest die op hem lijkt. Dat maakt de strijd soms eenzaam, maar volgens hem ook noodzakelijk.

Voor Omroep Zwart is het doorbreken van tradities en het toevoegen van nieuwe perspectieven een belangrijk onderdeel van hun bestaansrecht.

Akwasi ervaart al sinds de oprichting van de omroep vijandigheid. Volgens hem hoort dat bij zijn positie en bij de strijd die hij voert. In plaats van hem bitter te maken, ziet hij het als een motivatie om door te gaan. “Het maakt me juist beter,” verklaart hij.

De vraag of politiek Den Haag zit te wachten op het voortbestaan van Omroep Zwart, blijft echter onbeantwoord.

In december valt het definitieve oordeel wanneer de ledenaantallen worden geteld. Tot dat moment blijft de spanning groot en is het onzeker of de omroep kan blijven bestaan.

Wat Akwasi duidelijk wil maken, is dat Omroep Zwart meer is dan alleen een omroep. Volgens hem draait het om de toekomst van Nederland en de representatie van alle inwoners.

Hij ziet de organisatie als een soort goed doel dat strijdt voor een eerlijker en completer beeld in de media.

Tegelijkertijd gaat het om harde cijfers: zonder 100.000 leden is er simpelweg geen plek binnen het publieke bestel.

De komende maanden staan daarom volledig in het teken van een intensieve campagne om zoveel mogelijk nieuwe leden te werven.

De komende tijd wordt cruciaal voor Omroep Zwart. De vraag blijft of de campagne de benodigde steun kan mobiliseren. Lukt dat niet, dan dreigt het doek al na vijf jaar te vallen.

Voor Akwasi en zijn team betekent dat een alles-of-niets-strijd, waarin hoop en onzekerheid elkaar voortdurend afwisselen.

Wat de uitkomst ook wordt, de omroep heeft met zijn bestaan en producties de Nederlandse mediawereld al opgeschud.

De komende maanden zal blijken of dat genoeg is om definitief een plek te veroveren binnen het publieke bestel, of dat Omroep Zwart een kortstondig hoofdstuk blijft in de geschiedenis van de Nederlandse televisie.