Een bijzondere dag voor Popke Wijma uit Feanwâlden. Hij heeft niet-aangeboren hersenletsel, maar fietste dinsdag toch in één dag de elfstedentocht op een e-bike.

Dinsdagochtend om 5.00 uur klonk het startsein voor de 45-jarige Popke bij hem thuis. Door een ernstig ongeluk zeven jaar geleden liep hij niet-aangeboren hersenletsel op. Hierdoor kan hij niet op een normale fiets fietsen en mag hij dus ook niet meedoen aan de Fietselfstedentocht op pinkstermaandag.

De enige optie voor hem is deelnemen met een e-bike, maar dat is niet toegestaan bij die tocht.

Zijn droom om de Tocht der Tochten te fietsen bleef hij uitspreken. Ook tegen zijn baas Gooitzen Hager.

Gooitzen is eigenaar van een koffie-lunchzaak in Feanwâlden en werkt met mensen met een beperking. Popke is één van zijn medewerkers.

Opvallend is dat fietsen eigenlijk nooit een echte passie van hem is geweest. “Dat begon pas na mijn ongeluk”, vertelt Popke bij zijn stop voorbij Workum. “Vanaf toen vond ik het leuk en maak ik toertochten.”

Een sportman is hij altijd al geweest. De tocht fietsen is voor hem een prestatie die, ondanks zijn letsel, binnen bereik ligt. “En als Fries moet je de Elfstedentocht doen”, vindt hij. “Op pinkstermaandag mag ik het niet doen, omdat ik hulp nodig heb. Dus ik dacht, dan doe ik het zelf. ‘

Gooitzen wilde zijn werknemer helpen. Op internet vond hij informatie over de ‘Onbeperkte Elfstedentocht’. “Daar kan hij wél aan meedoen”, dacht hij. “Die is in vijf dagen, maar dan mag je de accu wel gebruiken.”

Popke besloot mee te doen en fietste die tocht. Die viel hem echter zwaar, omdat hij steeds moest reizen. Het fietsen zelf ging hem echter goed af.

Toch was Popke nog niet tevreden. Hij wilde nog steeds de Elfstedentocht in één dag fietsen. “Ik zei: dat lukt nooit”, vertelt Gooitzen. “Maar hij wilde een uitdaging, dus dan moeten we dat organiseren.”

Er moest nog het nodige geregeld worden om de rit te laten starten. Zo moesten er meerdere accu’s komen. De hele tocht op één accu fietsen is namelijk onmogelijk.

Gooitzen ondernam actie en ging naar een fietsenwinkel om te vragen of ze ook accu’s beschikbaar hadden. “Die kosten 800 euro, dat gaat me te ver”, zegt hij.

Nadat hij het verhaal had uitgelegd, besloot de winkel een accu voor een dag beschikbaar te stellen.

Het is een beetje verder, maar ik zei: het laatste stukje kun je dan ook nog wel doen.

Gooitzen Hager heeft veel vertrouwen in Popke.

Via een vriend die Popke jaren geleden ontmoette, kwam hij aan zijn derde accu voor zijn driewieler. “Met drie accu’s kun je de rit wel volgen als je onderweg gaat laden”, verwacht Gooitzen.

Ook Popke moest zich goed voorbereiden op deze tocht. “Ik heb veel geoefend natuurlijk”, zegt Popke. “Maar zo’n eind als vandaag heb ik nog nooit gedaan.”

Omdat Popke op een driewieler fietst, is de route voor hem iets aangepast. De fietspaden moeten goed en breed genoeg zijn voor Popke zijn fiets. Gooitzen: “Het is een beetje verder, maar ik zei: het laatste stukje kun je dan ook nog wel doen.”

Helemaal alleen hoeft Popke de route niet te fietsen. Gooitzen zijn vrouw, Martina Tolsma, biedt versterking op haar eigen fiets. Zelf volgt Gooitzen Popke met de auto om te zorgen voor genoeg eten en drinken.

Zowel Gooitzen als Popke heeft er vertrouwen in dat de tocht succesvol wordt afgerond. Popke: “Als mijn fiets het ook volhoudt. Ik houd het zeker vol.”