Het gebruik van deze technologie maakt het voor het Russische leger veel eenvoudiger om drones aan het front in Oekraïne te besturen. Starlink is officieel verboden en niet beschikbaar in Rusland, maar werkt wel op Oekraïens grondgebied.

Volgens inlichtingenbronnen bestaat er bovendien een zwarte markt die het Russische leger en burgers voorziet van Starlink-terminals, zodat troepen in Oekraïne toegang hebben tot een stabiele verbinding.

Het toestel is ontworpen om niet alleen als verkenningsdrone te functioneren, maar ook als een ‘moederschip’, een apparaat dat kleinere First Person View-drones naar een specifieke plek brengt en ze daar loslaat om hun eigen missie uit te voeren.

200 kilometer per uur

De drone moet dienen als ondersteuning van Russische aanvalstroepen en kan doelen tot 150 kilometer achter de frontlijn raken. Het toestel heeft een spanwijdte van 3,8 meter en vliegt met behulp van twee elektromotoren en een kleine benzinetank van 5 liter. Bij vertrek kan het ongeveer 30 tot 35 kilogram aan materiaal meevoeren.

De RD-8 kan tot twee kleinere drones meevoeren en onderweg loslaten. Als verkenner blijft het ruim vier uur in de lucht en in draagmodus iets meer dan drie uur. Het toestel vliegt tot 3 kilometer hoogte, met een kruissnelheid van ongeveer 80 kilometer per uur en haalt maximaal 200 kilometer per uur, wat een bereik van 150 kilometer oplevert.

De drone is uitgerust met dag- en nachtcamera’s, waaronder een warmtecamera die bewegingen in het donker kan detecteren.

Andere modellen

De fabrikant werkt ook aan grotere modellen, zoals de RD-12. Dat model heeft een spanwijdte van 5 meter, kan twintig uur lang vliegen, 5 kilometer hoogte bereiken en een afstand van 800 kilometer afleggen met een lading van 20 kilo.

Volgens de Russische ontwikkelaar komt er een hele reeks toestellen die via Starlink bestuurd kunnen worden: de RD-7, RD-8, RD-10 en RD-12.