“Mama, papa en Kenji hadden bepaalde verwachtingen, maar ik wist het écht niet goed,” vertelt ze. “Mijn kennis van Japan beperkte zich tot Tokio, Hiroshima en sushi.”

“Nu weet ik dat Japan zoveel méér is dan dat. Het was echt een fantastische belevenis. Elke dag voelde als een ontdekking.”

“Dat het aan de verkeerde kant van de weg was? Daar was ik snel mee weg,” zegt ze lachend. “Al moest ik wel even wennen toen ik de richtingaanwijzers wilde gebruiken… en per ongeluk de ruitenwissers inschakelde.”

“We hebben het overleefd,” grapt ze. “En ik heb nu iets bijgeleerd dat ik nooit meer vergeet.”

“Ik ben echt dankbaar dat we deze reis samen gemaakt hebben,” zegt ze oprecht. “Ik ga graag met mijn ouders en Kenji op vakantie. Dat zijn momenten die je koestert.”

“Alles gaat tegenwoordig zó snel. Het is fijn om even weg te zijn uit die stroom en samen met mijn familie gewoon te léven, te beleven,” legt ze uit. “Japan heeft me geholpen om even op adem te komen en opnieuw te focussen op wat belangrijk is.”

“Mijn ouders steunen me in alles wat ik doe, en dat is echt een zegen. Ze hebben me geleerd dat je trouw moet blijven aan jezelf.”