Vanavond zingen duizenden Lowlands-gangers mee met de hit Pink Pony Club van de Amerikaanse zangeres Chappell Roan. Ze staat straks op het hoofdpodium op het festival in Biddinghuizen. Roan heeft zich binnen een paar jaar ontpopt tot queericoon, geroemd om haar authenticiteit en flamboyante stijl.

Het is pas de tweede keer dat Roan optreedt in Nederland. In 2023 stond ze voor iets meer dan 600 mensen in de Melkweg in Amsterdam. “Nu is ze headliner van Lowlands. Iets waar andere artiesten soms wel vijftien jaar over doen”, zegt media- en popmuziekjournalist Stefan Raatgever. Volgens hem is het ook niet gek dat Lowlands kiest voor Roan. “Zij vertegenwoordigt helemaal de tijdsgeest van nu.”

Raatgever noemt haar een boegbeeld voor veel queermeisjes. De zangeres is altijd open geweest over het feit dat ze op vrouwen valt, ook in haar teksten en in videoclips.

En dat terwijl openlijk queer zijn in de popmuziek, volgens Raatgever, lange tijd moeilijk lag. “Je kunt een lhbti+-artiest zijn als je je teksten vrij algemeen houdt, dat is lang de gangbare manier geweest.”

Maar Roan lapt dat volgens hem volledig aan haar laars. Zo heeft ze het in haar teksten over uit de kast komen en zingt ze over een relatie met een vrouw, zoals in het nummer The Giver. “Ze is revolutionair.”

‘Grote betekenis’
Schrijver Alma Mathijsen organiseert een speciaal programma op Lowlands ter ere van de zangeres. Ze is in extase dat een artiest die openlijk queer is op het hoofdpodium staat. “Het is een verademing dat je kunt zingen over seks met vrouwen, zonder doekjes erom te winden. Roan betekent ontzettend veel voor queermensen en -vrouwen.”

Niet meteen succesvol
De 27-jarige zangeres, die eigenlijk Kayleigh Rose Amstutz heet, was niet meteen een groot popsucces. In 2015 tekende ze bij Atlantic Records en ze bracht in 2017 haar eerste single Good Hurt uit.

In 2020 bracht ze Pink Pony Club uit, een nummer waar haar label eigenlijk niet in geloofde. In datzelfde jaar brak Atlantic Records met de zangeres. Twee jaar later tekende ze bij het nieuwe label van Dan Nigro, met wie ze Pink Pony Club had geschreven.

In 2023 kwam haar debuutalbum The Rise and Fall of a Midwest Princess, maar ook dat haalde niet meteen de hitlijsten. Dat veranderde allemaal vorig jaar. Ze ging op tournee als supportact van zangeres Olivia Rodrigo en trad op bij de talkshow Jimmy Fallon met haar nieuwe single Good Luck, Babe!

Sindsdien is haar populariteit geëxplodeerd. Haar debuutalbum bereikte een jaar later alsnog de nummer 1-positie. Roan won flink wat awards en Pink Pony Club belandde dit jaar alsnog op nummer 1 in de Amerikaanse en Britse hitlijsten.

Op het podium kiest Roan voor extravagante outfits, net als bijvoorbeeld Lady Gaga of Madonna. Maar de artiesten zijn niet te vergelijken, zegt Alma Mathijsen. “Chappell heeft iets heel nieuws ontdekt. Zij heeft drag naar een nieuw podium getild.” De zangeres is open over hoe de kunstvorm haar make-up en stijl inspireert.

‘Over the top’
Raatgever ziet ook iets van de Amerikaanse zangeres Cher in Roans stijl terug op het podium. “Dat theatrale, dat flirten met drag. Zij heeft echt nog het element van over the top gaan, dat het ook een beetje fout wordt.” Iets waar hijzelf trouwens wel van houdt.

Maar ook haar veelzijdigheid in de muziek kan Raatgever waarderen. “Ze gaat van fluffy poppy dansclubmuziek naar ambachtelijke singer-songwritermuziek à la Lana Del Rey.”

Of Roan ook het niveau van een popicoon als Madonna zal bereiken? “Muzikaal kan ze dat zeker aan”, zegt Raatgever. Hij vraagt zich af of ook heteromannen in minder progressieve delen van de wereld zich in Chappell Roan herkennen. “Maar onderscheidend is ze zeker.”

Ode aan Roan
Voor Alma Mathijsen is Roan een icoon dat aanbeden mag worden. Ze organiseert morgen in de literatuurtent op Lowlands Chappell Roans Literatuurhuis: een ode aan de zangeres. Dit doet ze samen met podcast De Lesbische Liga en andere schrijvers, zoals Hanna Bervoets.

“Chappell maakt het leven makkelijker, leuker en vrijer, en daar willen wij een eerbetoon aan brengen. Soms is het ook gewoon ontzettend fijn om met mensen te zijn die net als jij zijn.”

De schrijver is bezig met een persoonlijke uitnodiging voor Roan. Of ze ook echt zal komen, weet ze niet. “Maar goed, je kan het altijd proberen.”